، سال دوم، شماره اول، پياپي سوم، پاييز و زمستان 1389، صفحه 119 ـ 147
Ma'rifat-i Eghtesadi, Vol.2. No.1, Fall & Winter 2010-11
مجيد صامتي* / نورالله صالحي آسفيجي** / مصطفي صالحي آسفيجي***
چكيده
در كنار متغيّرهايي چون ميزان درآمد و گسترة زماني آن، ريسك درآمدهاي مؤسسه‌هاي مالي نقش مهمي در موفقيت و كارايي آنها دارد. در اين مقاله، با تمركز بر عنصر اخير، به بررسي تمايز ميان مؤسسه‌هاي مالي ربوي و مشاركتي از جهت ريسك درآمد‌ها مي‌پردازيم. فرضية ما آن است كه در نظام وام‌دهي با بهره، ريسك سرمايه‌گذار بيشتر از نظام مشاركت در سود و زيان است. براي آزمون اين فرضيه، ريسك سرمايه‌گذاران در مؤسسه‌هاي مشاركتي و ربوي با استفاده از روش واريانس ساده و روش نامعادلة جنسن و نتايج فرعي قضية روثچيلد – استيگليتز مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد كه در نظام وام‌دهي با بهره، ريسك سرمايه‌گذار بيشتر از نظام مشاركت در سود و زيان است. ريسك بيشتر در وام‌دهي با بهره به معناي ثبات كمتر، فاصلة بيشتر با عدالت، رشد كمتر و در نتيجه كارايي و رفاه كمتر است.
كليد واژه‌ها: بهره، مشاركت در سود و زيان، كارايي، ريسك فعاليت انتقال وجوه.
طبقه‌بندي JEL :G21,E58.
